Սաղմոս 16 (ԺԶ)
Լուր Տէր արդարութեան, եւ նայեա ի խնդրուածս իմ. ունկն դիր աղօթից իմոց, զի ոչ շրթամբք նենգաւորօք: Յերեսաց քոց իրաւունք ինձ ելցեն, եւ աչք իմ տեսցեն զուղղութիւն: Փորձեցեր զսիրտ իմ եւ քննեցեր ի գիշերի, փորձեցեր զիս՝ եւ ոչ գտաւ յիս անիրաւութիւն: Մի՛ խօսեսցի բերան իմ զգործս որդւոց մարդկան. վասն բանից շրթանց քոց ես պահեցից զճանապարհս խիստս: Հաստատեա զշաւիղս իմ ի ճանապարհի քում, զի մի՛ գայթակղեսցին գնացք իմ: Ես առ քեզ, Տէր, կարդացի՝ զի լուար ինձ Աստուած, խոնարհեցո առ իս զունկն քո, եւ լուր բանից իմոց: Սքանչելի արարեր զողորմութիւնս քո, ո փրկես զայնոսիկ՝ որ յուսացեալ են ի քեզ, յայնցանէ որ հակառակ կան աջոյ քո: Պահեա զիս որպէս բիբ ական, ի հովանի թեւոց քոց ծածկեսցես զիս՝ յերեսաց ամբարշտաց ոյք տառապեցուցին զիս: Թշնամիք զանձն իմ պաշարեցին, ի ճարպս իւրեանց արգելան, եւ բերանք նոցա խօսեցան զամբարտաւանութիւն: Մերժեցին զիս, եւ այժմ դարձեալ պատեցան զինեւ, ուշ եդին խոնարհեցուցանել զիս յերկիր: Համարեցան ինձ որպէս առիւծ զի պատրաստ է յորս, որպէս կորիւն առիւծու զի նստի դարանեալ: Արի, Տէր, ժամանեա նոցա եւ խափանեա զնոսա, փրկեա զանձն իմ յամպարշտաց ի սրոյ եւ ի ձեռանէ թշնամւոյն: Տէր, կորո զնոսա յերկրէ, բաժանեա եւ խափանեա զնոսա ի կեանս իւրեանց: Գաղտնեօք քովք լցան որովայնք նոցա, յագեցան կերակրովք եւ թողին զմնացուածս տղայոց իւրեանց: Ես արդարութեամբ երեւեցայց երեսաց քոց, եւ յագեցայց յերեւիլ փառաց քոց:
Արդարութեանն ակա՛նջ դիր, Տէ՛ր, նայի՛ր իմ խնդրանքին եւ լսի՛ր աղօթքս, որ նենգ շրթներով չէ։ Դատաստանս քեզնից թող չլինի, եւ աչքերն իմ ճշմարտութիւնը թող տեսնեն։ Փորձեցիր սիրտն իմ եւ քննեցիր գիշերով, փորձեցիր ինձ, եւ իմ մէջ անիրաւութիւն չգտնուեց։ Բերանն իմ չի պատմի մարդկանց որդիների գործերը. քո շրթների խօսքերի շնորհիւ ես հաստատ կը մնամ դժուարին ճանապարհներին։ 5Հաստատո՛ւն պահիր շաւիղն իմ քո ճանապարհին, որ ընթացքս չխոտորուի։ Ես քե՛զ կանչեցի, Տէ՛ր, քանի որ լսեցիր ինձ, Աստուա՛ծ. դէպի ի՛նձ խոնարհեցրու ականջդ եւ լսի՛ր իմ խօսքերը։ Սքանչելի դարձրիր քո ողորմութիւնները, դու, որ աջիդ գտնուող հակառակորդներից փրկում ես նրանց,որոնք իրենց յոյսը դրել են քեզ վրայ։ Պահպանի՛ր ինձ աչքի բբի պէս, քո թեւերի հովանու տակ ծածկի՛ր ինձ ամբարիշտների երեսից, որոնք տառապեցրին ինձ։ Թշնամիներն ինձ պաշարեցին՝ խիստ պարարտացան եւ նրանց բերանն ամբարտաւանութիւն բարբառեց։ Վռնդեցին ինձ, եւ արդ դարձեալ շուրջս պատելով, մտադրուեցին ինձ գետին տապալել։ Ինձ թուացին իբրեւ առիւծ, որ պատրաստ է որսի վրայ նետուելու, իբրեւ կորիւն առիւծի՝ նստած դարանում։ Ելի՛ր, Տէ՛ր, հասի՛ր եւ արգելի՛ր նրանց, փրկի՛ր ինձ ամբարիշտների սրից ու թշնամու ձեռքից։ Տէ՛ր, վերացրո՛ւ նրանց աշխարհից, ցրի՛ր նրանց եւ խորտակի՛ր կեանքը նրանց։ Քո պահեստներից լցուեց որովայնը նրանց, յագեցան նրանք կերակուրներով եւ մնացածը թողեցին իրենց երեխաներին։ Իսկ ես արդարութեամբ կ՚երեւամ քո առաջ, կը յագենամ՝ տեսնելով փառքը քո:
