Ով մարդասէր Տէր Աստուած,
Որդի մարդասէր Հօր,
Քո անչափ ողորմութեամբ
Դու ես պահապանը եւ օգնականը
Քեզ յուսացող ծառաներիդ.
Արդ անփորձանք պահիր ինձ չարից
Եւ անսայթաք՝ երեւելի եւ աներեւոյթ թշնամու որոգայթներից,
Պահպանիր ինձ չար աչքերից եւ չար լեզուներից,
Ստից եւ ամէն տեսակ երեւելի եւ աներեւոյթ հարուածներից
Պահպանիր քո ծառային. ամէն։
* * *
Ուրբաթագիրք
Տէր ամենազօր,
Ի բարին կատարիր աղօթքներն ու աղաչանքները մեր
Եւ պահպանիր քո ծառային բոլոր փորձանքներից. ամէն։
Հոսում-գալիս էր Յորդանան գետը
Եւ բերում էր գեղեցիկ ու պատուական մի ծառ,
Որ գետի մէջ խաչի տեսք ունէր։
Սերովբէներ եւ քերովբէներ կային նրա շուրջ։
Բարձրաձայն կանչում եւ ասում էին.
«Սուրբ, սուրբ, սուրբ Տէր զօրութիւնների,
Դու ես բոլոր ցաւերի դեղը՝ այտուցի, խոցի,
Խայթուածքի, չար աչքի, չար լեզուի
Եւ պահապանը Աստծոյ ծառայիս»։