ՄԱՏՅԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹՅԱՆ - ԲԱՆ ԽԵ

ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ

Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽԱՒՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ

Ա 
Եւ արդ, յոյս բարեաց, տնկեալ ի սրտի, անձն իմ կործանեալ,
Եւ գաւտեաւն հաւատոց պնդեալ զերիկամանցդ երկակի մասունս`
Զկրկնապղտոր խորհրդոցդ զցանկականիդ գործարան,
Խոստովա'ն լեր բարերարին Աստուծոյ զմտացդ` իբրեւ զգործոց,
Զխորհրդոցդ` իբրեւ զլրութեանց,
Զանտեսիցն` իբրեւ զյայտնեցելոց,
Զսրտիդ ծածկութից` իբր զբարբառումն ձայնից,
Զակնարկութեանցդ` իբր զարդիւնականաց մեղանաց,
Զազդել շրթանցդ` իբրեւ ի գլուխ ելելոց չարի,
Զոտիցդ հետոց` իբր զպատուիրանաւն Աստուծոյ վազողաց,
Զձեռացդ ձգումն առ ցասումն` իբր ի հեղումն արեան գործողի,
Զծիծաղելն բնաւին` իբր զկամաւորական լքումն շնորհի,
Զերդմնականն, որ թէ' ի հանդէպս, թէ' ի տարադէպս` իբր զգործակցութիւն խաբողին,
Զամբարտաւանութիւնն` իբր զհին կործանիչ նախաստեղծին բարձրութեան,
Զսրտին նեղութիւն` իբրեւ զթերութիւն հաւատոց,
Զմեղկութիւնն` իբրեւ զպարտութիւն զաւրաւորին պնդութեան,
Զտրտունջն առ վտանգս կրիցն` իբր զուրացութիւն ուխտին, որ առ Տէրն,
Զապարասանութիւնն` իբր զթոռն իմն անգթութեան,
Զամբարհաւաճութիւնն` իբր ոչէիւք առ վեհսն գոռոզութեան,
Զհպարտութիւնն` իբր զկամակոր հարազատ գտողին չարեաց,
Զակամայիցն ընդ կամաւորացն, զբռնեցելոցն ընդ հաւանականացն,
Զեկամտիցն ընդ բնաւորականացն, զանաւրէնութիւնսն ընդ ապաստուածութեանն,
Զփոքունսն ընդ սաստկագունիցն, զնուազունսն ընդ յոլովիցն,
Զանճառիցն իմոց` իբր զճառելեաց գիտողին,
Զանգրելոց վնասուցն` իբր զնկարելոց տեսողին ի յարձան մագնեստիս վիմի,
Զթեթեւագունիցն առ խտիր մտաց` իբր զստուար ծանրութիւն բեռանց,
Զխնդիր չափոյ ծածկելոցն` իբր զճշդով պահանջումն սատերն սակի
Ի բերանոյ կիտին կորիւնի չորեքդրամեան կշռութեամբն,
Զանդնդականացն գործոց` իբր ի յականջս Աստուծոյ արագ ժամանելոց:
Զայսոսիկ յաճախեա', կուտեա' կրկին յանձնառութեամբ`
Վերստին պատմել աստանաւր մեծաւ հեծութեամբ զչէիցն` իբրեւ զեղելոց,
Ընծայեալ Աստուծոյ զպարտութիւն վանեցեալ անձինդ,
Զի ընկալցիս ի փոխատուէն զշնորհաւք թողութիւն պարտուց մեղաւորին,
Զոր Տէրն արդարացոյց եւ հրաշափառապէս հռչակեաց`
Ամենապատիկ ներբողիւ կրկնեալ զգովեստ զղջմանն,
Քան զպարսաւանս մեղացն: 

ՄԱՏՅԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹՅԱՆ - ԲԱՆ ԽԴ

ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ

Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽԱՒՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ

Ա 
Աստուած անսահման, ծնունդ Աստւոծոյ հարազատ, անթարգմանելի,
Արարիչ բնաւին եղելոց, Քրիստոս թագաւոր,
Լոյս` ի խաւարի սրտից մթացելոց,
Ընդ մեզ` լրմամբ, եւ ընդ առաքչիդ` իսկութեամբ,
Մերայնովս զքոյինսդ ծանուցանող հրաշապէս:
Հայր քո աւրհնեալ, երկնաւոր, անճառ,
Որ առաքեացդ զքեզ ի վերուստ,
Ում փառակիցդ ես արարչութեամբ,
Այնքան հոգացաւ փրկութեան իմոյ տարագրեալ գերւոյ,
Մինչեւ զքեզ իսկ մատնեաց մարդկան:
Իսկ դու, կարող գոլով ի վեր քան զվիշտս`
Զտնտեսութեանս աւարտել խորհուրդ,
Հաճեցար ընդ պարտեցելումս զմահուն ճաշակել բաժակ`
Անթերի մարդկութեամբ եւ անպակաս աստուածութեամբ:
Եւ Հոգիդ Սուրբ կենդանարար, որպէս` քո եւ Հաւր քոյ` իսկակից
Եւ համապատիւ էութեամբ` ծնողիդ եւ ծնիցելոյդ:
Մի Երրորդութիւն կատարեալ ի դիմաց երից անորոշելի հատուածոց,
Անսկիզբն եւ անժամանակ, բնաւին բարերար,
Համայն կենդանարար, բոլորից խաղաղարար,
Ստեղծիչ գոյից եւ յաւրինիչ ամենից,
Անքակութեամբ եւ միով բնութեամբ փառաւորեալ: 

ՄԱՏՅԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹՅԱՆ - ԲԱՆ ԽԳ

ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ

Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽԱՒՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ

Ա 
Բժշկական կրթականութեան ամենափորձ հնարաւորութեամբ
Պատճառ կենաց անախտականաց,
Թագաւոր զաւրաւոր, երկնաւոր, Տէր Յիսուս Քրիստոս,
Աստուած ամենեցուն` իմանալեաց եւ տեսականաց,
Ահա դու ի յիս, ըստ մարգարէին,
Որ ընդ ասելոյն` նոր կցորդութեան,
Առ որ բարեզարդ դաշամբք այս բանի ընդ քեզ միութեան,
Լուսաւորեցայց` կրկին ողջացեալ շնչով եւ մարմնով,
Ամենայնիւ կարող եւ անվանելի: 

Բ
Որ ոչ կարաւտանաս սպեղանեաց,
Առ պատրաստութիւն պատանաց հոգեկան վիրաց,
Ո'չ ժամանակի, ո'չ միջնորդի,
Ո'չ աւուրց երկարաձգութեան,
Ո'չ փոփոխս մատուցանելոյ,
Ո'չ հատման, ո'չ խարման, ո'չ սրագործութեան`
Ըստ երկրաւորս դեղատուութեան,
Առ որս միշտ է վրիպութիւն
Եւ ամենասխալ տարակուսութիւն:
Այլ քեզ` արարչիդ հոգւոց եւ մարմնոց
Ամենայն ինչ լուսաւորեալ է,
Ամենայն ինչ առաջի է,
Ամենայն ինչ գրեալ է,
Ամենայն ինչ դիւրին է,
Համայնն հնարաւոր է,
Իմաստն գլխաւորեալ է,
Խոստումն լցեալ է,
Կամելն կատարեալ է,
Քո կտակն աւետարան է,
Քո վճիռն ազատութիւն է,
Քո մատեանն շնորհ է:
Ոչ փակեալ ես ընդ աւրինաւք,
Ոչ պարունակեալ ես ընդ կանոնաւ,
Ոչ արգելեալ` ընդ նուազութեամբ,
Ոչ խոնարհեալ` ընդ հնազանդութեամբ,
Ոչ պարագրեալ` ընդ փոքրկութեամբ,
Ոչ չափեալ ես ընդ սահմանաւ,
Ոչ վրիպեալ` ի բարկութենէ,
Ոչ այլայլեալ ինչ` ի ցասմանէ,
Ոչ սխալեալ` ի խստութենէ,
Ոչ ամբոխեալ` ի խռովութենէ,
Ոչ դղրդեալ` յանգիտութենէ,
Ոչ փոփոխեալ` յողորմութենէ,
Ոչ պակասեալ` ի բարձրութենէ,
Ոչ լքեալ` յայցելութենէ,
Ոչ տկարացեալ` ի փրկութենէ:
Դու սկիզբն եւ լրումն ամենայնի,
Եւ ի քէն է ամենայն,
Եւ քեզ փա՜ռք եւ երկրպագութիւն յաւիտեանս: Ամէն: 

Ա 

Բժշկության հմտության ամենափորձված 

հնարավորությամբ 

Անախտական կյանքի դու պատճառ, 

երկնային զորեղ թագավոր` Տե՜ր 

Հիսուս Քրիստոս, 

Աստված` իմանալիների բոլոր և 

տեսանելիների: 

Ահա՛ իմ մեջ ես դու, ինչպես մագարեն է 

ասում, նոր կցորդությամբ, 

Ուստի և ես միացած քեզ հետ խոսքի 

դաշինքով այս բարեզարդ` 

Թո՛ղ լուսավորվեմ կրկին ողջացած` շնչով 

ու մարմնով, 

Ըստ ամենայնի կարող և անդրդվելի: 

Բ 

Սպեղանիների կարիք չես զգում դու Հոգուս վերքերին փաթաթաններ 

պատրաստելու համար, 

Ո՛չ ժամանակի, ո՛չ միջնորդի և ո՛չ էլ 

երկարաձիգ օրերի, 

Ո՛չ փոփոխական դեղեր տալու և ո՛չ 

անդամահատման, 

Ո՛չ էլ խարելու, վիրահատության. 

Եվ այլ երկրավոր դարմանումների, 

Որոնք ենթակա են հաճախ վրիպանքի և 

ամենասխալ տարակուսության: 

Բայց քեզ` հոգիների և մարմինների 

Արարչիդ 

Ամենայն ինչ լուսավոր է, ամենայն ինչ 

ակներև, 

Ամեն ինչ գրված, ամեն ինչ դյուրին և 

հնարավոր, 

Խորհուրդը գլխավորված է, խոստումը 

լցված, կամքը կատարված, 

Քո կտակն Ավետարան է, քո վճիռն` 

ազատություն, մատյանդ` շնորհ: 

Չես կաշկանդված դու օրենքներով, ոչ էլ 

կանոններով շրջափակված. 

Արգելակված չես նվաստությամբ, ոչ էլ 

հպատակությամբ խոնարհված. Չես պարփակված փոքրկությամբ, ոչ էլ 

սահմաններով չափված. 

Չես վրիպած բարությունից, ոչ էլ 

ցասումից այլայլված. 

Չես սխալված խստությունից, ոչ էլ 

խռովությունից վրդովված. 

Չես դղրդված անգիտությունից, ոչ էլ 

ողորմությունից` փոփոխված. 

Չես իջել բարձրությունից, ոչ էլ 

օգնությունից ընկրկած, 

Ոչ էլ փրկությունից տկարացած: 

Սկիզբն ու լրումն ես դու ամեն ինչի, և 

ամենայն ինչ քեզանից է: 

Փա՜ռք քեզ և երկրպագություն 

հավիտյանս. ամեն: 

ՄԱՏՅԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹՅԱՆ - ԲԱՆ ԽԲ

ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ

Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽԱՒՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ

Ա 
Տէր Աստուած գթութեան, փրկութեան եւ ողորմութեան,
Քաւութեան եւ նորոգութեան, բժշկութեան եւ առողջութեան,
Լուսաւորութեան եւ կենդանութեան, յարութեան եւ անմահութեան,
Յիշեա' զիս, յորժամ գայցես արքայութեամբ քո,
Ահաւոր, հզաւր, բարերար եւ ամենաստեղծ,
Կենդանի, գովեալ, ամենակատար,
Մերձ ի հեծութիւն համայն եղելոց:
Ընդ խաչեցելոյն ընդ քեզ պաղատիմ,
Որ ո'չ ըմբռնեալ վասն քո եւ ո'չ կապեցեալ,
Ո'չ կախեալ եւ ո'չ բեւեռեալ,
Ո'չ կռփեալ յանուն մեծիդ եւ ո'չ անարգեալ,
Ո'չ լլկեալ եւ ո'չ նշկահեալ,
Ո'չ խորտակեալ եւ ո'չ մահացեալ,
Եւ արքայութեանն` արդարոց մասին
Անձկալեաց լուսոյ արժանի ցուցեալ,
Իրաւամբք ուխտի երդմնականաւ Ամէնիւն
Ազդեալ զանփոփոխութիւն բարեացն տուելոց`
Փառաւորեցեր առ յոյս փրկութեան իսպառ լքելոյս: 

Բ 
Աւրհնեա՜լ, աւրհնեա՜լ եւ դարձեալ աւրհնեա՜լ,
Եւ զիս ընկալեալ նովին հաւատովք`
Կանգնեա' ի կործանմանէս, բարերար,
Բժշկեա' ի հիւանդութեանցս ախտից, ողորմած,
Յեզերաց մահուս դարձո' զիս ի կեանս, կենդանութիւն,
Քո եմ եւ ես, կեցո' ընդ նմին, ապաւինութիւն,
Անձամբ մեռելոյս կենդանական շո'ւնչ ընծայեցո, յարութիւն,
Կեանք, անմահութիւն, անպակաս բարութիւն,
Անսպառ շնորհ, անփոփոխ ներողութիւն,
Աջ ամենազաւր, ձեռն ամէնիշխան, մատն ամենամերձ:
Կամեա'ց, Տէր, եւ փրկեցայց,
Ակնարկեա' միայն գթութեամբ` եւ արդարացայց,
Ասա' բանիւ` եւ վաղվաղակի անարատ գտայց,
Մոռացի'ր զթիւս չարեացն` եւ անդստին համարձակեցայց,
Առատաձեռնեա'` եւ արդէն ի քեզ իսկ պատուաստեցայց,
Փառաւորեալդ յամենայնի յաւիտեանս: Ամէն: 

Ա 

Տե՜ր Աստված գթության, փրկության և 

ողորմության, 

Քավության և նորոգության, բժշկության և 

առողջության, 

Լուսավորության և կենդանության, 

հարության և անմահության, 

Հիշի՛ր ինձ, երբ գաս քո արքայությամբ, 

Ահավոր, հզոր, բարերար և ամենաստեղծ, 

Կենդանի, գովյալ, ամենակատար 

Եվ մերձ համորեն արարածների հեծություններին: 

Ես էլ եմ ահա՛ պաղատում քեզ խաչակցիդ հետ, 

Որը քեզ համար ո՛չ բռնված էր և ո՛չ էլ կապված, 

Ո՛չ կախված և ո՛չ բևեռված, 

Ո՛չ խոշտանգված էր մեծիդ անունով և ո՛չ 

անարգված, Ո՛չ լլկված և ո՛չ արհամարհված, 

Ո՛չ խորտակված և ո՛չ մահացած, 

Այլ արքայությանը` արդարների համար 

պահված լույսին արժանի համարված: 

Եվ դու հաստատուն ուխտի խոստումով 

«Ամենե-ի երդմամբ, 

Հայտնելով տրված բարիքների անփոփոխությունը, 

Փառավորեցիր նրան և փրկության հույս 

ներշնչեցիր ինձ` իսպառ լքվածիս: 

Բ 

Օրհնյա՜լ, օրհնյա՜լ և դարձյալ օրհնյալ, 

Ընդունելով և ինձ նույն հավատքով` 

Փրկի՛ր կործանումից և բաձրացրո՛ւ, ո՜վ 

բարերար. 

Բժշկիր հիվանդությունների ախտերից, 

ողորմա՜ծ. 

Մահվան եզերքից ինձ կյանքին դարձրու, 

ո՜վ կենդանություն. 

Քոնն եմ նաև ես, ուստի նրա հետ 

ապրեցրո՛ւ և ինձ, ապավինությո՜ւն. 

Կենդանության շունչ ընծայիր դու ինձ` հոգով մեռածիս, 

Հարությո՜ւն, դու կյանք և անմահություն, 

Անպակաս բարություն, անսպառ շնորհ, 

անփոփոխ ներողություն, 

Աջ ամենազոր, ձեռք ամենիշխան, մատ 

ամենամերձ: 

Կամեցիր դու, Տեր, և պիտի փրկվեմ. 

Ակնարկիր միայն գթությամբ, և պիտի 

արդարանամ. 

Ասա՛ դու խոսքով, և իսկույն պիտի 

դառնամ անարատ: 

Մոռացի՛ր թիվը իմ չարիքների` 

Եվ անմիջապես համարձակություն պիտի 

առնեմ ես. 

Առատաձեռնի՛ր, և շուտով պիտի 

պատվաստվեմ քո մեջ, 

Փառավորյալդ ամեն ինչի մեջ 

հավիտյանս. ամեն: 

ՄԱՏՅԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹՅԱՆ - ԲԱՆ ԽԱ

ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ

Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽԱՒՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ

Ա 
Որդի Աստուծոյ կենդանւոյ, աւրհնեալ յամենայնի,
Հաւրդ ահաւորի անքնին ծնունդ,
Որ տկարանայ առ ի քէն եւ ոչ ինչ,
Որ ի ծագել անստուեր նշողից ողորմութեան քո փառաց
Հալին մեղք, հալածին դեւք, ջնջին յանցանք,
Խզին կապանք, խորտակին շղթայք,
Կենդանածնին մահացեալք, բժշկին հարուածք,
Ողջանան վէրք, բառնին ապականութիւնք,
Տեղի տան տխրութիւնք, նահանջին հեծութիւնք,
Փախնու խաւարն, մեկնի մէգն,
Մերժի մառախուղն, փարատի մռայլն,
Սպառի աղջամուղջն, վերանայ մութն, գնայ գիշերն,
Տարագրի տագնապն, չքանան չարիքն, հալածին յուսահատութիւնքն,
Եւ թագաւորէ ձեռն քո ամենակար, քաւիչդ ամենայնի: 

Բ
Որ ոչ եկիր կորուսանել զմարդկան ոգիս, այլ կեցուցանել,
Թո'ղ ինձ զանթիւ չարիսն իմ բազում ողորմութեամբդ,
Զի դու միայն ես յերկնի անճառ եւ յերկրի անզնին,
Ի տարր գոյի եւ յեզրս ծագաց աշխարհի,
Սկիզբն ամենայնի եւ յամենայնի ամենայն լրմամբ, աւրհնեալ ի բարձունս:
Եւ քեզ ընդ Հաւր եւ Հոգւոյդ Սրբոյ փա՜ռք յաւիտեանս: Ամէն: 

Ա 

Որդի՛ կենդանի Աստուծո, ամենաօրհնյա՛լ, 

Անքնին ծնունդ դու ահավոր Հոր, 

Քեզ համար չկա ոչինչ անհնար ու անկարելի: 

Երբ ողորմությանդ փառքի անստվեր 

ճաճանչները ծագեն, 

Կհալվեն մեղքերը, կհալածվեն դևերն ու 

կջնջվեն հանցանքները, 

Կխզվեն կապանքները, կխորտակվեն 

շղթաները, 

Կկենդանանան մեռյալները, կբուժվեն 

զարկվածները, 

Եվ վերքերը կառողջանան. Կվերանան ապականությունները, տեղի 

կտան տխրությունները, 

Կնահանջեն հեծությունները, կփախչի 

խավարն, ու մեգը կմեկնի, 

Կցրվի մառախուղն, ու մռայլը կփարատվի. 

Կսպառվի աղջամուղջը, կվերանա մութն, 

ու գիշերը կանցնի, 

Տագնապը կտարագրվի, կչքանան չարիքները, 

Հուսահատությունները կհալածվեն, 

Եվ կթագավորի քո ձեռքն ամենակարող, 

քավի՛չդ բոլորի: 

Բ 

Դու չեկար կորցնելու մարդկանց 

հոգիներն, այլ ազատելու. 

Ների՛ր ինձ անթիվ չարիքներս` քո բազում 

ողորմությամբ, 

Զի դու միայն ես երկնքում անճառ և 

երկրում` անզնին, 

Գոյության տարրերի մեջ և աշխարհի 

բոլոր ծագերում, 

Սկիզբն ամեն ինչի, և ամեն ինչի մեջ` ամբողջ լրումով, 

Օրհնյա՜լ ի բարձունս. 

Եվ քեզ` Հոր ու Սուրբ Հոգուդ 

հետ` փա՜ռք հավիտյանս. ամեն: 

ՄԱՏՅԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹՅԱՆ - ԲԱՆ Խ

ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ

Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽԱՒՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ

Ա  
Ամենակալ Աստուած բարերար, ստեղծիչ բոլորից,
Լո'ւր հառաչանաց ձայնիս վտանգի
Եւ յերկիւղէ տագնապի ապագայիցն կարծեաց
Փրկեա' կարող զաւրութեամբ` զերծեալ ի պարտեաց,
Քանզի բաւական ես յամենայնի առ ամենայն հնարս զաւրանալ`
Անբաւ մեծութեամբ եւ իմաստութեամբ անսահմանելեաւ: 

Բ 
Եւ քանզի ուշիւ մտացս տեսեալ ի հեռուստ
Զհանդերձելոցն հանդէս ահաւորափայլ,
Նկատեմ ինձէն աստանաւր կանխաւ
Զտիւն լուսոյ` սրբոցն յուսոյ,
Զաւրն խաւարի` պատժապարտիս պատուհասի,
Ուստի ոչ զաւրէ ոք յէիցս առ պատսպարան փախստեան`
Ո'չ անդունդք խորոց, ո'չ գեհք վհից,
Ո'չ բարձրութիւնք լերանց, ո'չ անձաւք քարանց,
Ո'չ կարծրութիւնք արձանաց, ո'չ ծերպք ծակաց,
Ո'չ փապարք փոսից, ո'չ սորք հեղեղաց,
Ո'չ բաւիղք խորշից, ո'չ շտեմարանք յարկաց,
Ո'չ ծածկութիւնք սենեկաց, ո'չ եմակք հովտաց,
Ո'չ ծործորք դժուարաց, ո'չ վերադրութիւնք բլրոց,
Ո'չ արձակմունք շնչոց, ո'չ անբաւութիւնք ծովուց,
Ո'չ սահանք յորձանաց, ո'չ հեռաւորութիւնք եզերաց,
Ո'չ ողբմունք ձայնից, ո'չ հեղեղք արտասուաց,
Ո'չ տատանմունք մատանց, ո'չ համբարձմունք ձեռաց,
Ո'չ պաղատանք շրթանց, ո'չ աղաչանք լեզուաց:
Այսոցիկ սաստկութեանց մասանց անճողոպրելեաց
Դու ես, Տէր Քրիստոս, հնարք եւ դադարք
Դիւրութեան եւ անդորրութեան` փրկութեան ամենամեղս հոգւոյ: 

Գ 
Արդ, հայեա' ի յանզերծ վտանգիցս շրջադրութիւն,
Միայնդ քաղցր առ ամենեսեան:
Խզեա' սուսերաւ յաղթական կենազէն խաչիդ զցանցս վարմիս,
Որ յամենայն կայից պաշարեն ի մահ զգերիս,
Եւ հա'ն ի յանդորր զոտս սասանեալ թիւր ընթացողիս,
Բժշկեա' զհրատապ ջերմնական տոչորումն մղձկեալ սրտիս,
Մերժեա' զդիւային չարահնարութեանս շշուկ` քո պարտաւորիս,
Հալածեա' զյուսահատ անձկութեան հոգւոյս մթութիւն չարի կենակցիս,
Ցրուեա' զծխամած թանձրութիւն բռնութեան մեղացս երեւոյթ մտելոյս ի յիս,
Կորո' զզազիր, թխատիպ կրիցս ապականութեանս կարիս,
Նորոգեա' զպատկեր լուսոյ պաշտեցեալ փառաց մեծութեան անուան հզաւրիդ` յոգիս,
Զաւրացո' զշնորհիդ փայլումն ի գեղ դիմացս եւ ի կերպարան տեսութեան մտացս հողեղինիս,
Յարմար յերիւրմամբ կացո' յարդարեալ, որ զքոյդ բերէ նկատումն` նշողազարդ մաքրութեամբ զտեալ զմռայլս մեղաւորիս,
Աստուածային կենդանի, անեղծ, երկնաւոր լուսով քո ծածկեալ յաւրինակս երիս:
Զի դու միայն ես աւրհնեալ ընդ Հաւր`
Ի գովեստ Հոգւոյդ Սրբոյ յաւիտեանս յաւիտենից:
Ամէն: 

Ա 

Ամենակալ Աստված բարերար, ստեղծո՛ղ 

բոլորի, 

Ունկնդրի՛ր հառաչանքներիս ձայնին 

տագնապահույզ. 

Եվ ինձ ապագա կասկածանքների 

երկյուղից փրկի՛ր, 

Կարող զորությամբդ ինձ ազատելով 

մեղքի պարտքերից, 

Քանզի քո անբավ մեծությամբ և 

իմաստությամբ անհուն` 

Հնարավոր է քեզ մոտ ամեն ինչ: 

Բ 

Եվ քանզի հեռվից տեսնելով հոգուս 

աչքերով ահա՛ 

Ահավորափայլ հանդեսը քո հանդերձյալ 

դատաստանի, Նկատում եմ ես արդեն կանխապես 

Ցերեկը լուսավոր ու հուսալից` սրբերի համար, 

Եվ օրը խավար` պատժապարտիս 

պատուհասի համար, 

Ուստի և չկա ոչինչ, որ լինի փախուստիս 

համար ապաստանարան. 

Ո՛չ անդունդները խորունկ և ո՛չ վիհերն 

անտակ, 

Ո՛չ լեռները բարձրաբերձ և ո՛չ 

քարանձավները, 

Ո՛չ ժայռերը կարծրակուռ, ո՛չ էլ ծործոր ու 

ծերպ, 

Ո՛չ փապարները փոսավոր և ո՛չ հոսանքը 

հեղեղների, 

Ո՛չ բավիղները խորշերի, ո՛չ 

շտեմարանները հարկերի, 

Ո՛չ թաքստոցները սենյակների, ո՛չ էլ 

ծմակները հովիտների, 

Ո՛չ ծործորները դժվարանց, ո՛չ բլուրները 

բազմակուտակ. 

Ո՛չ քամիները մեծաշունչ, և ո՛չ ծովերն անծայր, 

Ո՛չ հորձանքները սահանքների, և ո՛չ ափերը հեռավոր, 

Ո՛չ ողբերի ձայները և ո՛չ հեղեղներն արցունքի, 

Ո՛չ շարժումը մատների, ո՛չ ձեռքերը 

վերամբարձ 

Եվ ոչ էլ պաղատանքը շրթունքների: 

Գ 

Այս բոլորից` սաստկագույն և անճողոպրելի` 

Դո՛ւ միայն, Քրիստոս, կարող ես փրկել 

բազմամեղ հոգիս, 

Քո անդորրությամբ և քո դյուրությամբ 

ամենահնար: 

Ուստի և նայի՛ր ինձ շրջապատող 

վտանգներին անզերծանելի, 

Դո՛ւ միայն քաղցրդ բոլորի հանդեպ. 

Կենազեն խաչիդ հաղթական սրով 

կտրատի՛ր բոլոր ցանցերը վարմիս, 

Որոնք ամենուստ պաշարել են ինձ մահու 

գերյալիս, 

Տո՛ւր հանգստություն սասանյալ ոտքին 

թյուր ընթացողիս. 

Բուժի՛ր հրատապ ջերմին տոչորումն մղձկյալ սրտիս, 

Մերժի՛ր դիվային և չարահնար շշուկները 

իմ` քեզ պարտավորիս. 

Հալածի՛ր անհույս մթությունն հոգու` 

չարին կենակցիս. 

Ցրի՛ր ծխամած թանձրությունները 

բռնավոր մեղքերիս. 

Կորցրո՛ւ ապական ցանկությունները 

զազիր կրքերիս. 

Նորոգի՛ր մեծիդ անվան պաշտելի փառքի 

լուսեղեն պատկերն ի հոգիս. 

Զորացրո՛ւ շնորհիդ փայլը շողշողուն 

որպես շուք դեմքիս, 

Մտատեսության ընդունակություն տուր 

հողեղենիս, 

Հարմար հորինմամբ վերահարդարիր, որ 

տեսնի քեզ պարզ` 

Լուսազարդ մաքրությամբ զտելով մռայլը 

մեղավորիս, 

Աստվածային կենդանի, անեղծ, 

երկնավոր լույսովդ ծածկելով երեք 

պատկերներն անձիս: 

Զի դու ես միայն օրհնյալ Հորդ հետ ի 

գովեստ Սուրբ Հոգուդ Հավիտյանս հավիտենից. ամեն: 

ՄԱՏՅԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹՅԱՆ - ԲԱՆ ԼԹ

ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ

Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽԱՒՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ

Ա 
Եւ քանզի զկերպարանն առաջին լքի
Ի վնասակարին թելադրութենէ,
Իմովս ծուլութեամբ կորուսեալ իսպառ,-
Ցուցից արդ այժմուս զհնոյն յիս տեսակ`
Ողորմելի հեծութեամբ թախծեալ ի հոգի,
Անաչառ խայտառականաւք հրապարակաւ
Ի յեկեղեցիս բազմութեան ազգաց վերապատմեցից`
Բարձր ձայնիւ, բարբառով մեծաւ աղաղակելով: 

Բ 
Մատեանս շնչական, բարդեալ ի յինքեան
Ներքոյ եւ արտաքոյ ողբս եւ վայս եւ ձայնս,
Ըստ տոմարի տեսլեանն Եզեկիելի,
Քաղաքս անպատուար եւ անմահարձան,
Յարկս ունայն ի դռնափակաց ամրութեանց,
Աղս տեսակաւ, այլ ոչ համեղութեամբ,
Ջուրս աղտաղտին, անախորժելի ծարաւեաց արբման,
Գետինս անաւգուտ հերկագործութեան,
Սահմանս լքեալ, հեղեղավայրս կնիւնոյ,
Խոպանացեալ եւ տատասկաբեր անդաստանս,
Աստուածախնամ երկիրս անձնաւոր,
Որ բանսարկուին պատրանաց մշակեցայ,
Իւղընձիւղ փայտս պտղակորոյս,
Հատանելի ծառս ունայնաբոյս,
Կրկնամեռ խաւսուն տունկս անյոյս,
Ամենաշէջ ճրագարանս անլոյս: 

ՄԱՏՅԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹՅԱՆ - ԲԱՆ ԼԸ

ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ

Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽԱՒՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ

Ա
Բայց արդ, որպէս երբեմն յայլ ընթերցուածի,
Որ ի սկզբնաւորականացն կարգի,
Զմեղանացն զխաւարային ծնունդս գլխաւորացն
Աւրինացն մարմնականացն անդամոց գրեցի,
Յորոց տիրեցայ ժառանգս մահու,-
Նոյնպէս եւ յայսմ սահման ընտրութեան բանի
Զլուսածնելոցն զազատարարն աւրէնս հոգւոյն կենաց, որ ի Տէր Յիսուս,
Յիշատակեցից նուազս ի յոգունց,
Իբր յանբաւ բազմութեանց ծովու կաթիլ մի առեալ: 

ՄԱՏՅԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹՅԱՆ - ԲԱՆ ԼԷ

ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ

Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽԱՒՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ

Ա 
Արդ, այդ գումարտակ վերադասեցեալ բարեշնորհութեան
Քոցդ պարգեւաց առ իմս երախտիս,
Ո'վ ամենագութ, բարերար, գովեալ եւ ամենազաւր,
Թէ եւ սակաւք շարագրեցան աստանաւր եդեալ,
Այլ արքայազունք են, իշխանականք ինքնակալութեանց,
Որդիք զաւրութեանց, ծնունդք վեհից,
Մեծափառք, լուսանորոգք եւ հրաշապատիւք:
Յաղթողական վերամբարձութեամբ դրաւշիւք հռչակեալ`
Ըստ գլխոց գլխոց պսակապաճոյճ գեղազարդելոց,
Բերեալ ընդ ինքեանս անթիւ պետութիւնս աւրհնաբանողաց,
Համբոյրս, հեզս, երջանիկս եւ խաղաղականս
Աստուածային հարազատութեանց այնոցիկ նահանգաց,
Զորոց մարգարէն մաղթեաց, ասելով`
Զարթո', Տէր, զզաւրութիւնս քո եւ ե'կ կեցուցանել զմեզ,-
Որք յոյժ զաւրեն հալածել զմեղս
Եւ զանյուսութեանն կարկուտ հալել եւ փախուցանել,
Քան թէ նախամարտիկն զինուորութիւն երկնային պարուն`
Զգիշերավարն խաւարասէր, սկզբնաներհակ բարւոյն Աստուծոյ:
Քանզի եւ զբնաւն այսքանեացս ձրից,
Որ ի բարձրելոյն ինձ անձրեւեցաւ`
Տկարիս, թշնամւոյս եւ ապախտաւոր ծառայիս,_անճառ է ասել.
Իսկ եթէ համարձակեսցի ոք զաւրել խաւսել
Զսակաւս ի բազմացն, քան թէ զիսկութիւն համանգամայնիցն`
Առ այսոսոիկ զառաջին նիւթն յիշելով, յորմէ հաստեցաւն,
Իբր զտկար ոք նկուն ի զաւրաւորէ մեծէ հերքեալ պարտեսցի: