ՀՈՎՆԱՆ ՄԱՐԳԱՐԵԻ ԱՂՈԹՔԸ ՆԵՂՈՒԹՅԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ

ԱՂՕԹՔ ՅՈՎՆԱՆՈՒ ՄԱՐԳԱՐԷԻ

Ի նեղութեան իմում ես առ Տէր կարդացի, եւ լուաւ Աստուած յանդնդոց դժոխոց աղաղակի իմում:
Լո՛ւր, Տէ՛ր, ձայնի իմում, զի ընկեցեր զիս ի խորս ծովու, եւ շրջանք գետոց պաշարեցին զիս:
Ամենայն զբօսանք Քո եւ ալիք Քո անցին ի վերայ իմ. եւ ասացի, թէ մերժեցայ ուրեմն աչաց Քոց:
Արդ, իցէ՞, թէ յաւելից հայել ի տաճար սուրբ Քո, զի հեղան զինեւ ջուրք մինչեւ յանձն իմ, եւ անդունդք անհնարինք պաշարեցին զիս:
Եմուտ գլուխ իմ ընդ փապարս լերանց. իջի ես ի խորս երկրի, տեսի զնիգս նորա, զի էին որպէս աղխք յաւիտենից. եւ ելցեն յապականութենէ կեանք իմ:
Առ Քեզ, Տէր Աստուած ի՛մ, ի նուաղել անձին իմոյ կարդացի, եւ զՔեզ, Տէ՛ր, յիշեցի, եւ մտցեն աղօթք իմ ի տաճար սուրբ Քո:
Զի ոյք պահէին զունայնութիւն եւ զստութիւն, յողորմութենէ իւրեանց մերժեցան:
Ես ի ձայն օրհնութեան եւ խոստովան եղեց Քեզ, մատուցից պատարագս Տեառն, եւ կատարեցից զուխտս իմ ի փրկութիւն:
Փա՜ռք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Իմ նեղության մեջ ես աղոթեցի իմ տեր Աստծուն, և նա լսեց իմ աղաչանքը դժոխքի խորքից:
Տե’ր լսի’ր իմ ձայնը. ինձ գցեցիր ծովի խորքերը, և ջրի հոսանքները պաշարեցին ինձ։
Քո կոհակներն ու ալիքները թափվեցին ինձ վրա, և ես մտածեցի թե մերժվել եմ քո ներկայությունից. արդյոք նորից պիտի տեսնե՞մ Քո սուրբ տաճարը։
Ջրերը թափվեցին ինձ վրա շունչս կտրելու աստիճան։
Խորունկ անդունդներ պաշարեցին ինձ:
Գլուխս մտավ լեռների փապարների մեջ, իջա մի երկիր, որի նիգերը փակ են հավիտյան. ես կփրկվեմ ապականությունից։
Երբ հոգիս տկարացավ, Քե’զ դիմեցի, Տե’ր իմ Աստված, մտաբերեց իմ Տիրոջը, և թող իմ աղոթքները հասնեն Քո սուրբ տաճարը:
Նրանք, որ ունայն ու սուտ աստվածներ էին պաշտում թողեցին իրենց երկյուղածությունը:
Իսկ ես օրհնության և խոստովանանքի ձայնով Քեզ պիտի մատուցեմ այն պատարագը, որ ուխտեցի, և կարժանանամ Տիրոջ փրկությանը։
Փառք Հորը, Որդուն և Սուրբ Հոգուն, այժմ և միշտ և հավիտյանս հավիտենից . ամեն։