Ո՞ տացէ ինձ պահապան բերանոյ, և ի վերայ շրթանց իմոց կնիք հաւատարիմ,
զի մի՛ անգեայց ի նմանէ:
Տէր Հայր կենաց իմոց և Աստուած իմ,
մի՛ թողուր զիս ի խորհուրդս նոցա:
Եւ ի վերայ խորհրդոց իմոց ո՞ կացուսցէ խրատ սաստից, և ի վերայ սրտի իմոյ հանճար իմաստութեան.
զի մի՛ յաճախեսցեն տգիտութիւնք իմ,
և մեղք իմ ի վերայ իմ մի՛ բազմասցին.
և մի՛ ընդ ոտիւք գտայց անկեալ թշնամեաց իմոց:
Տէր Հայր և Աստուած կենաց իմոց, զբաղումն աչաց ինձ մի՛ տար, և զցանկութիւն աչաց և սրտի հեռացո յինէն: Պէտք մարմնոյ և ցանկութիւն գիջութեան ինձ մի յաղթեսցէ, և բանս անձին ժպրհութեան ինձ մի՛ պատրաստեր:
Ո՞վ ինձ կտար պահապան իմ բերանի վրա եւ խորագիտության կնիք՝ իմ շուրթերին, որպեսզի չխորտակվեմ, եւ իմ լեզուն չկործանի ինձ։
Տե՛ր, Հա՛յր եւ Իշխա՛ն իմ կյանքի,
մի՛ թող ինձ դրանց խորհուրդների մեջ։
Ո՞վ կապանք կդներ իմ մտքերի վրա եւ իմաստության խրատ իմ սրտի վրա, որպեսզի դրանք չխնայեն իմ տգիտությանը եւ թույլ չտան, որ մեղք գործեմ,
որպեսզի չծանրանան իմ զանցանքները, եւ չմեծանան իմ մեղքերը,
որպեսզի չընկնեմ հակառակորդների առջեւ, եւ իմ թշնամին ինձ ոտնատակ չանի։
Տե՛ր, Հա՛յր եւ իմ կյանքի՛ Աստված,
մի՛ տուր ինձ աչքերի ունայն խաղ եւ հեռացրու՛ ինձնից սրտի ցանկությունը։
Թող ինձ չհասնեն որովայնի ցանկությունն ու անառակությունը, եւ մի՛ մատնիր ինձ անամոթ մարդու ձեռքը։